Partybus, hangmat, zonnen en salsaaaa

White beach! Daar zou ik nog wat over vertellen… Eerlijk gezegd was het niet heel bijzonder. Het zand was wel wit, maar er was maar een klein stukje water in de ochtend. In de middag kon je alleen nog spelen in een modderpoeltje omdat het water dan wegtrok door de eb. Achter dit kleine stukje water stond gaas (met of zonder gaten, ik heb geen idee!). Dit was bedoeld voor de hongerige piranha’s. Vooral leuk als je vooraf nog enge verhalen hoort over piranha’s die mensen opvreten, en dat Marleen en Jolien in het water piranha’s na zitten te doen.
Ik ging naar White beach toe als een Bakra (witte Nederlander) en ik kwam terug als een baviaantje met rode billetjes.

Naast White beach ben ik ook nog naar Colakreek geweest. Heerlijke dag en erg mooi hier! Hangmatten opgehangen in een hutje. Lekker zwemmen in de harde regen. Het water ziet er heel mooi uit. Als je erin ligt heeft je lichaam een colakleur. Wil je het zien, kijk dan op facebook bij mijn foto’s J

Verder nog veel meegemaakt in Paramaribo City. Wekelijkse uitgaansfeestjes bij Havanna Lounge. Hier is in het begin van de avond Salsa dansen (binnenkort kan ik hier ook dansen, want ik heb mijn eerste salsa les gehad!), en rond half 2 begint de echte muziek. Vooraf gaan we elke keer met de partybus. SUPERRRRLEUKKK
De partybus heeft alles wat in NL verboden is. Open dak, keiharde muziek, veel drank, en geen gordels!

Voor de feestjes heb ik natuurlijk weer geshopt. Ik heb een mooi blauw jurkje gekocht met een open rug. Hier kon ik absoluut geen gewone bh onder dragen. Dus toen heb ik maar plaktieten gekocht. De eerste keer ging dit prima en was het DE uitkomst. Helaas bij de tweede keer ging het mis. Ik had mijn plaktieten aan en we gingen op pad. Door het zweet had ik, voor ik het wist, die dingen zo op mijn schoot liggen. Gelukkig was er plakband! Mijn grote held Jolien heeft mij deze avond erg gesteund. Ik ging naar de wc en heb strookjes plakband op mijn lichaam geplakt. Nou dit bleek te werken. We gingen verder op pad. Dit keer was het naar de club. Dat betekent springen en dansen. Veel bewegen.. hmmm als dat maar goed gaat. En ja hoor. Die dingen gleden weer af. Oke hup naar de wc met Jolien. Jolien ging dit keer met de plakband mij inwikkelen. Je weet wel, net als een mummie, alleen dan om die dingen heen. Missie geslaagd, alleen kreeg ik het een beetje benauwd…
Dus dan toch maar die plaktieten af, en vervolgens was de avond snel afgelopen voor mij :P

Boodschappen hier in Suriname zijn best wel prijzig. Gelukkig hebben we hier een goede oplossing voor gevonden: veel uit eten, afhalen of gezamenlijk koken. Allemaal erg leuk om te doen! We zijn al verschillende keren uit eten geweest. Wat me opvalt is het verschil in bediening van hier in Suriname en in Nederland. Hoe het uit eten hier verloopt is als volgt: Wat wilt u drinken? Hele rondje afgaan, en vervolgens 3 keer checken of het klopt, en met minstens 10 pijltjes en gekras in het notitieblokje gaan verbeteren. Ja dan snap ik dat het fout gaat!
Het eten opnemen, en na een half uur terugkomen en mededelen dat het gerecht op is.
Vervolgens wordt het drinken gebracht. Het lijkt dan net of de bediening een emmer heet water met twee handen vasthoudt en komt brengen.
Dan komt eindelijk het eerste gerecht. Je zou denken dat het nu goed zou gaan. Maar wanneer ik vervolgens mijn eten op had, kon ik mijn buurvrouw eet smakelijk wensen.

Overheerlijk zijn hier de cocktails! Zelfs op een zondag heb ik hier nog zin in. Zo heb je de bekende Sex on the beach, Mojito, Green cream dream, Lady killer en de Tropical dream. Jolien is mijn cocktailmaatje. Laatst hebben we zelf cocktailavond gehouden. Overal het algemeen waren de meesten te doen. Daarnaast kijken we samen trouw elke aflevering van GTST terug. Mijn liefde hiervoor blijft! Wat ook leuk is dat we samen kleding kopen en uitwisselen. Dubbele kledingkast! :P

Afgelopen zaterdag ben ik naar een Poolparty geweest in Club L’thirt. Dit was echt mooi! Hele avond in het water vermaakt met een bal. Helaas was het glad op de dansvloer en flikkerde ik keihard op de grond op mijn kont. De volgende dag wist ik hoe ik mij had opgevangen. Pijn in me armen, handen, vingers, rug, en borstbeen(?!). Oja en ik heb waarschijnlijk nog in glas gestaan want mijn 2 grote tenen deden pijn en ik liep rond als een pinguïn. Ondanks dit was het een geslaagd feestje, waar ik nog een aantal dagen van na heb kunnen niezen… euuh… genieten met spierpijn.

Door al die feestjes krijg je veel honger. Overdag en ’s nachts geniet ik van heerlijke (soms zelfgemaakte) pizza’s. Helaas had ik op het begin nogal wat trammelant met pizza’s in SU.
De eerste keer pizza was lekker. De helft wou ik bewaren voor de volgende dag. Ik legde mijn doos veilig (althans dat dacht ik) op een hek. Eind van de avond was de pizza bijna meegenomen door minstens 50 mieren die erop zaten. Etterbakken!
De tweede keer pizza was lekker, maar niet zo lekker als bij Fontanella. De korst smaakte nep.
De derde keer pizza was met uit eten bij Bar Zuid. Ik nam een pizza met o.a. pepers en ging er vanuit dat die dingen nog wel meevielen. Na de eerste hap had ik al enorme spijt. Hele bosbrand in mijn mond. Vervolgens in mijn pizza liggen peuteren alsof ik een dier aan het ontleden was.

Nu we het toch over eten hebben. Op een dag besloten Steven en ik om een overheerlijke worst te kopen bij de worstenkraam op de hoek. Ja je moet wel uitkijken waar je eten koopt, maar ach, de worstenkraam leek drukbezocht dus het kon toch geen kwaad? Niet geprobeerd, dan weet je ook niet of je wat mist. Wanneer de man die worst uit zijn pannetje haalde, wist ik al genoeg. Het zag er niet uit zoals ik hoopte. Uiteindelijk wel meegenomen naar huis om een hapje te proberen. Dit lukte niet want ik kon dat ding niet eens afbijten… Uiteindelijk maar even aan geroken en toen er een niet zo beste lucht vanaf kwam heb ik hem snel weggegooid en ben ik hamburgers en knakworst gaan bakken.

Verderrrrr mijn leven in Paramaribo. De hangmat is mijn grootste vriend. Ondanks dat ik er vandaag uit ben geflikkerd met Jolien, omdat ik hem waarschijnlijk verkeerd heb vastgeknoopt. Het weer is nog steeds heerlijk. Geen planning. Rustaaagg aandoen. Tot nu toe nog maar 2 keer verslapen. Al 1200 foto’s. De mango’s vallen hier letterlijk uit de boom, bijna op ons hoofd. Je ergert je hier dood met fietsen. Of je fiets te dicht aan de kant en valt bijna in de greppel. Er zitten hele grote en diepe gaten in de weg. Of je fiets te ver van de kant en wordt bijna omver gereden door een auto. Daarnaast schrik je je de apelazerus omdat er op een kruispunt waar je oversteekt in eens keihard getoeterd wordt. Laatst was er stroomuitval in heel Paramaribo! Zo erg was het niet, zolang de pizza’s in de vriezer het maar overleefden.

Als laatst wil ik wel even zeggen dat ik hier in Suriname aan hardlopen doe. Met al dat eten moet dat ook wel, want mijn lieve paardje waar ik normaal gesproken mee train staat thuis.