Mi lobi Sranan!
Blijf op de hoogte en volg Moniek
26 November 2015 | Suriname, Paramaribo
In deze blog wil ik het een keer niet over eten hebben (San?! Fowru agen?). Nee nu ga ik vertellen over mijn studie en waarvoor ik hier eigenlijk kom. Zoals ik heb verteld heb ik afgelopen oktober een handboek sociale vaardigheidstraining opgesteld. In deze maand November heb ik de training al uitgevoerd op twee verschillende speciaal onderwijsscholen. Dit was erg interessant. Ik had het gevoel dat ik iets nuttigs deed, en ik vond het leerzaam! Ik kon een groot verschil merken tussen de training geven op de eerste school, en de training geven op de tweede school. De eerste keer moest ik erg wennen. Wel gaf ik toen de training samen met Yael en Saskia. We wisten nog niet precies hoe alle oefeningen uit zouden pakken bij de leerlingen. Was het niet te moeilijk? Vinden zij het wel interessant en leerzaam? Legden we het duidelijk uit? Waren we nog wat vergeten? Tijdens de training op de tweede school ging het al stukken beter. Hier ging ik zelfstandig de training uitvoeren voor een klas van 30 leerlingen. Dit vond ik al best netjes van mezelf. Ik ben namelijk geen juffrouw die dagelijks voor een klas staat. Dus ga dat ineens maar eens doen! Het ging erg goed. Ondanks dat ik het lastig vind om duidelijk te zijn naar anderen toe, is me dit goed gelukt omdat ik hier bewust mee om ging.
Wat wel opvallend was dat sommige docenten een naar mijn mening passieve houding aannamen. Hiermee bedoel ik dat zij in een hoekje gingen zitten, niks doen of op de telefoon zitten. Sommige docenten verlieten zelfs de klas tijdens de training, en kwamen niet meer terug! Logisch dat de leerlingen dat dan ook gaan uitproberen… En ja toen moest ik me als een juffrouw gedragen. Waar ga je naartoe? Hier blijven! Doe je even mee? Kom op, pak pen en papier… enzovoort. Dit voelde wel een beetje gek, maar was wel erg leuk en leerzaam. We hebben de training op beide scholen goed kunnen afronden en ten slotte nog een leuke groepsfoto gemaakt!
Ik voel me steeds meer gewend in Suriname. Eigenlijk was ik dit al! Maar op sommige vlakken merk ik het nu nog meer. Namelijk dat ik het soms gewoon een beetje koud heb hier… Ja in NL verklaren jullie me waarschijnlijk voor gek, maar het is wel zo. Daarnaast negeer ik het getoeter en gefluit meer, en schrik ik er net wat minder van dan eerst. Ook maak ik mij het Surinaamse tempo steeds meer eigen, of terwijl wanneer ik straks naar huis ga voer ik geen moer meer uit. Wel heerlijk trouwens om geen hoofdpijn en stress te hebben! Ik merk dat dat hier echt veel minder is geworden. Heel soms schiet ik nog in de stress als ik kledingcrisis heb. Maar dat zal zo blijven, en het hoort erbij ;)
Ik mis mijn paard wel. Laatst even leuk gefacetimed met haar, maar helaas snapt ze er geen snars van. Ze hoort mijn stem, dat zie ik aan de oortjes, maar waar ik dan ben? Geen idee! Eigenlijk vind ik dat best zielig… Maar ik zie Content snel weer, want de tijd vliegt voorbij hier. Ik zit al op de helft van mijn tijd in SU!! Ik krijg nu al heimwee naar hier, als ik eraan denk dat ik straks weer thuis ben, en weer van alles moet. Of in ieder geval keuzes moet maken. Lastig… Afstuderen, werken, maar ook paardrijden wil ik gewoon kunnen blijven doen. Ik wou dat ik wat tijd van hier mee kon nemen naar huis…
Salsaaaa… mijn laatste les is morgen. Afgelopen les was voor mijn chinees. Maar daarvoor leek het aardig op salsa. Vooral leuk omdat we morgen een test krijgen. Vreselijk. Maar verder vond ik de lessen leuk om te doen!
Ondertussen ben ik ook op trip geweest! Naar Springbreak en Dolfijnentour. Dit was erg mooi. Springbreak gingen we allemaal spellen doen met cocktails en water enzo. Uiteindelijk 2e geworden met ons team! Dolfijnentour was ook leuk! Dolfijnen gespot, stuk of 20! En ook kaaimannen gevangen. Zelf een kaaiman vastgehouden tijdens de boottocht, en er ook 1 vrijgelaten weer het water in, zonder elastiekjes om de bek. Die beesten kunnen goeie salto’s maken moet ik zeggen :P Ik vind ze erg leuk.
Laatst met Jolien gepicknickt in de Palmentuin. Bikini aan, ingesmeerd met zonnebrandcrème en zonnebril op. Vervolgens stroomde de regen over mijn gezicht, en zaten we onder een hutje te schuilen met onze handdoek over ons heen. Gelukkig hadden we de pepernoten nog!
Ons gezamenlijk koken met de groep is, na enige onderbreking, weer herstart. Helaas waren sommigen niet erg enthousiast over onze wrap met o.a. rijst. Wanneer je een beetje variatie in de keuken wil, moet je soms gewoon wat uitproberen… Tra leisi betre!
Gisteravond Jayh & Firstman! Vandaag was Srefidensie! Suriname 40 jaar onafhankelijk. Erg leuk en mooi feest om mee te maken. Leuke kraampjes met sieraden en eten etc. Helaas was ik niet snugger genoeg om mijn hakken thuis te laten staan. Auwieee voetjes.
En nu ga ik gauw GTST kijken, want ik loop al 2 afleveringen achter…… Adyosi! Bossies en brasas!
-
26 November 2015 - 09:09
Somil:
Cool moniek!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley